Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Κανονικά θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση προς τιμήν του υποσμηναγού Ευάγγελου Γιάνναρη!!
Στην πλατεία του χωριού υπάρχει η προτομή του υποσμηναγού Ευάγγελου Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος Έλληνας πιλότος της πολεμικής αεροπορίας που σκοτώθηκε τον Νοέμβριο του 1940, στον λόφο του Προφήτη Ηλία του υπάρχει απέναντι από το χωριό, κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Στον ίδιο χώρο, έχει στηθεί ένα παροπλισμένο πολεμικό αεροσκάφος τύπου F104. Kαι κάθε χρόνο γίνεται τελετή με αντιπροσωπεία του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, την Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011, ο Δήμος Καστοριάς διοργανώνει εκδηλώσεις, για την επιμνημόσυνη δέηση του Πρώτου Έλληνα Αξιωματικού, Υποσμηναγού Ευάγγελου Γιάνναρη, στην πλατεία ''Ευάγγελου Γιάνναρη'' που έχει γίνει προς τιμήν του, στο χωριό.
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Τέλος εποχής, οι παρελάσεις στο χωριό:
Μετά το κλείσιμο του Δημοτικού σχολείου Βασιλειάδας, για πρώτη φορά στα χρονικά, μετά την καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση στην εκκλησία, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, δεν θα διεξαχθεί παρέλαση.....
Νεότερα χρόνια:
Η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση λόγω της αστυφιλίας και της δύσκολης μεταπολεμικής περιόδου, οδήγησαν σε μεγάλη μείωση του πληθυσμού.
Σήμερα, οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται κυρίως με την γεωργία, την κτηνοτροφία και με την βιοτεχνία γουναρικών. Η γεωργία βασίζεται κυρίως στην εντατική καλλιέργεια φασολιών. Στο χωριό υπάρχει πνευματικό κέντρο, ιατρείο και παραδοσιακό αποστακτήριο.[48]Με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας το 2011, το μοναδικό μονοθέσιο δημοτικό σχολείο του χωριού κλείνει και συγχωνεύεται με το σχολείο της Κορησσού.[49]Στη Βασιλειάδα, πολύ ενεργός είναι ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού.
Πηγή: Βικιπαίδεια
Αξιοθέατα του χωριού:
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία]Εισόδεια της Θεοτόκου
Το βασικό αξιοθέατο στην Βασιλειάδα είναι ο ναός των Εισόδειων της Θεοτόκου. Η εκκλησία είναι ένας μεγάλος ναός, με διαστάσεις 24 επί 14 μέτρα, και βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Χτίστηκε πάνω στα θεμέλια μιας παλαιότερης εκκλησίας και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαΐου του έτους 1861, όπως αναφέρεται από επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα στο νότιο τοίχο. Ο ναός είναι τρίκλητος. Το αριστερό κλίτος του γυναικωνίτης είναι αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο ενώ του δεξιού, είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Στην εκκλησία υπάρχουν εικόνες, με χρονολόγηση προγενέστερη του ίδιου του ναού, από αγιογράφους από το χωριό Χιονάδες, Μαστοροχώρι τηςΗπείρου.[50][Επεξεργασία]Μονή Αγίας Παρασκευής (Κόττορι)
Η Μονή είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους Μουρίκι, που ανήκει στο ορεινό σύμπλεγμα του Ασκιού. Ιδρύθηκε σχετικά πρόσφατα το1967, και ήταν αρχικά μετόχι της Μονής των Αγίων Αναργύρων . Αποτέλεσε αυτοτελή μονή μόλις το 1991. Η μονή είναι γνωστή τοπικά και ως Κόττορι, λόγω του τοπωνυμίου που είναι χτισμένη, αλλά και του εγκαταλελειμμένου χωριού με το ίδιο όνομα στην περιοχή. Το αρχικόκαθολικό της μονής δεν υπάρχει σήμερα, είναι προγενέστερο του μοναστηριού και χτισμένο ήδη από τον 18ο αι., την ίδια περιόδο με τον ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Βασιλειάδα.[51][52]. Το 1970 οικοδομήθηκαν τα κελιά των μοναχών και η πετρόχτιστη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, τύπου τρίκλιτης βασιλικής. Αργότερα το 1991, οικοδομήθηκε μεγαλύτερος ναός, τύπου τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο, με μολυβδοσκέπαστη στέγη, ώστε να αποτελέσει το νέο καθολικό του μοναστηριού. Ο κύριος ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα, το δεξιό κλίτος στη Γέννηση του Τιμίου Προδρόμου και το αριστερό κλίτος στην Αγία Αικατερίνη.[53] Πρόκειται για μια ακμάζουσα ανδρώα μονή σε μια δασώδη περιοχή και με πολλούς προσκυνητές.[Επεξεργασία]Ηρώο Ευάγγελου Γιάνναρη
Στην πλατεία του χωριού υπάρχει η προτομή του ανθυποσμηναγού Ευάγγελου Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος Έλληνας πιλότος της πολεμικής αεροπορίας που σκοτώθηκε τον Νοέμβριο του 1940 σε γειτονική περιοχή κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Στον ίδιο χώρο, έχει στηθεί ένα παροπλισμένο πολεμικό αεροσκάφος τύπου F104 και κάθε χρόνο γίνεται τελετή με αντιπροσωπεία του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.[54][55][Επεξεργασία]
Πηγή: Βικιπαίδεια
Δευτέρα 9 Μαΐου 2011
Παρασκευή 6 Μαΐου 2011
Δευτέρα 25 Απριλίου 2011
Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
Σάββατο 16 Απριλίου 2011
Βασιλειάδα Καστοριάς (από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια)
Βασιλειάδα (Βασιλειάς στην καθαρεύουσα, μέχρι το 1928 Ζαγορίτσανη) είναι Ελληνικό χωριό στην Ελλάδα, στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας με 432 κατοίκους. Ανήκει διοικητικά στον Δήμο Αγίων Αναργύρων του νομού Καστορίας.
Πίνακας περιεχομένων[Απόκρυψη] |
[Επεξεργασία]Γεωγραφία
Η Βασιλειάδα βρίσκεται στη γεωγραφική περιοχή Πόπολης, στους νότιους πρόποδες της Βάρμπιτσας (διακλάδωση του Βέρνου). Βρίσκεται σε απόσταση 7 χιλιομέτρων ανατολικά απο το κέντρο του δήμου την Κορησό και περίπου 20 απο την Καστοριά. Κοντά στο χωριό βρίσκεται το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής.
[Επεξεργασία]Ιστορία
[Επεξεργασία]Κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία
Κατά τον 15ο αιώνα έχουν καταγραφεί 71 αρχηγοί νοικοκυριών[1]. Στα οθωμανικά φορολογικά μητρώα από τα μέσα του 15ου αιώνα η Ζαγορίτσανη αναφέρθηκε με 15 αρχηγούς οικογενειών και έναν ανύπανδρο: Τράικος (Τραϊανός), Στάικος, Στέφανος, Θόδωρος, Ντράκος, Σταμάτιος, Κόιος, Γιώργης, Νικόλας, Ντομπρίλ, Βασίλης, Νικόλας, Ιάννος, Ιάννος, Μάνος, και Πέτρου, και δύο χήρες Στάνα και Κάλα. Το σύνολο των εσόδων για την αυτοκρατορία απο το χωριό είναι 1.262 άσπρα (αργυρά νομίσματα)[2].
[Επεξεργασία]19ος αιώνας
Κατά τον 19ο αιώνα η Ζαγορίτσανη είναι μικτό χωριό Ελλήνων και Βουλγάρων. Τα 2/3 του πληθυσμού ήταν εξαρχικοί και το 1/3 πατριαρχικοί[3]. Το χωριό αποτέλεσε ένα από τα κύρια κέντρα του Βουλγαρικού κομιτάτου στην περιοχή της Καστοριάς και κέρδισε το παρατσούκλι Μικρή Σόφια[4][5].
Κατά το έτος 1869 στην Βασιλειάδα ανοίγει Βουλγαρικό σχολείο στο οποίο διδάσκει ο Γκεόργκι Ντίνκωφ[6]. Μετά την αποχώρησή του στο σχολείο διδάσκουν οι Πέταρ Ορλώφ και Γρηγόρ Ποπαναστάσωφ[7]. Το 1886 στη Βασιλειάδα λειτουργούν 2 Ελληνικά σχολεία και ένα Βουλγαρικό. Το 1905 λειτουργούν 2 Βουλγαρικά σχολεία και 1 Ελληνικο. [8]
[Επεξεργασία]Βουλγαρικές πηγές
Σύμφωνα με την εθνογραφία των βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης, που δημοσιεύθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1878 και αντικατοπτρίζει την στατιστική του ανδρικού πληθυσμού του 1873, στην Ζαγορίτσανη (Zagoritchané) έχει 560 νοικοκυριά με 1.600 κατοίκους Βουλγάρους[10]. Μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, οι κάτοικοι παρακαλούν τη Βουλγαρική Εξαρχία να αναλάβει το κόστος της διδασκαλίας του Κοσμά Γκεοργκίεφ[11]. Το 1889 ο Στέφαν Βέρκοβιτς (Τοπογραφική Εθνογραφική περιγραφή της Μακεδονίας) γράφει για την Ζαγορίτσανη:
Τραβώντας πρός τα ανατολικά του χωριού αυτού (πιθανόν η Περικοπή) στο δρόμο που οδηγεί στην Καστοριά, που δεν απέχει πολύ από το δρόμο προς Κλεισούρα βρίσκεται το Βουλγαρικό χωριό ή μικρή πόλη, η Βασιλειάδα με 350 σπίτια και 480 ζευγάρια. Ο φόρος που τους αναλογεί είναι 31.080 πάστρι. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι είναι Βούλγαροι, με εξαίρεση λίγους τσιγγάνους. Η περιοχή είναι ιδανική για το ψωμί και το λινάρι. Υπάρχουν αρκετοί κήποι. Απο τους κατοίκους, μόνο ένα μικρό μέρος ασχολείται με τη γεωργία, επειδή η καλλιεργήσιμη γη είναι ανεπαρκής. Στα γύρω βουνά Μουρίκι και Βίτσι ζούν αγριογούρουνα και αρκούδες. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους όπως και οι κάτοικοι διπλανών χωριών της περιοχής Κλεισούρας και Λεχόβου, ταξιδεύουν στην ξενιτιά, καθώς ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλοί πλούσιοι άνθρωποι. Εδώ υπάρχουν τρεις εκκλησίες - μία πρόσφατα χτισμένη και όμορφη, 5 ιερείς, ένα κοινό και ένα Ελληνικό σχολείο. Η περιοχή είναι ευνοϊκή για τα βοοειδή, λινάρι και κάνναβη. Υπάρχουν αμπέλια, αλλά μόνο για οικιακή κατανάλωση. Υπάρχουν 15 μαγαζιά[12].
Σύμφωνα με την στατιστική του Βασίλ Κάντσωφ (Μακεδονία - Εθνογραφία και Στατιστική) το 1900 στην Ζαγορίτσανη ζουν 3.300 κάτοικοι Βούλγαροι[13]. Κάτοικοι της Ζαγορίτσανης συμμετέχουν ενεργά στην εξέγερση του Ίλιντεν, κατά την οποία το χωριό κάηκε ολοσχερώς, 55 άνθρωποι πυροβολήθηκαν, σφαγιάσθηκαν ή κάηκαν, και πολλές γυναίκες βιάσθηκαν[14]. Σύμφωνα με ένα άλλο σημείωμα από τους επικεφαλής της εξέγερσης του Ίλιντεν στην περιοχή της Καστοριάς, συμπεριλαμβανομένων των Βασίλ Τσακαλάρωφ, Λάζαρ Ποπτράικοφ, Πάντο Κλιάσεφ, Μανόλ Ρόζωφ και Μιχαήλ Ρόζωφ που απέστειλλαν σε όλα τα ξένα προξενεία στο Μοναστήρι, στις 30 Αυγούστου 1903 στην Ζαγορίτσανη είχαν καεί όλα, 680 σπίτια και σκοτώθηκαν περίπου 150 γέροντες, γυναίκες και παιδιά[15]. Σχεδόν όλο το χωριό ήταν υπό την κυριαρχία της Βουλγαρικής Εξαρχίας και δεν την απαρνήθηκαν μέχρι το Βαλκανικό Πόλεμο. Σύμφωνα με τον γραμματέα της Εξαρχίας, Ντιμίταρ Μίσεφ ("Η Μακεδονία και ο Χριστιανικός της Πληθυσμός") το έτος 1905 στο χωριό έχει 3.672 Βούλγαρους εξαρχικούς, 450πατριαρχικούς και 48 Βλάχους. Στο χωριό λειτουργούν δύο Βουλγαρικά σχολεία[16]. Σύμφωνα με τον Γκεόργκι Κωνσταντίνωφ Μπίστριτσκι η Βασιλειάδα πριν από το Βαλκανικό πόλεμο έχει 600 Βουλγαρικά σπίτια[17].
[Επεξεργασία]Ελληνικές πηγές
Σύμφωνα με Ελληνική στατιστική το χωριό έχει 3.000 κατοίκους με 350 Εξαρχικές οικογένειες και 130 Ελληνικές, καθώς μετά την Εξέγερση του Ίλιντεν η κυριαρχία των Εξαρχικών είναι πλήρης[18]. Ελληνική στατιστική από το έτος 1905 δείχνει την Ζαγορίτσανη χωριό με 2.500 κατοίκους Βούλγαρους και 500 Έλληνες[19].
[Επεξεργασία]Μακεδονικός Αγώνας
Μετά την εξέγερση του Ίλιντεν το χωριό έγινε στόχος των Ελληνικών προσπαθιών στην περιοχή, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη. Στις 25 Μαρτίου (7 Απριλίου, νέο ημερολόγιο) του 1905 ενωμένες αντάρτικες ομάδες με περίπου 300 άτομα υπό την ηγεσία του Γεωργίου Τσόντου επιτέθηκαν στο χωριό και έκαναν φοβερή σφαγή, στην οποία σκοτώθηκαν 100 άτομα και όλο το χωριό κάηκε και πάλι (Μάχη της Ζαγορίτσανης). Μετά απο αυτή την σφαγή άρχισε μια σταδιακή μείωση του πληθυσμού της Βασιλειάδας και η μαζική μετακίνηση των κατοίκων της στην Βουλγαρία, γεγονός που γίνεται πιό έντονο όταν το χωριό απελευθερώθηκε από τους Έλληνες το 1912 μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο.
Κατά το ξέσπασμα του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το 1912, 43 άτομα απο την Ζαγορίτσανη είναι εθελοντές του Μακεδονο-Ανδριανουπολιτικού εθελοντικού στρατού.[20]
[Επεξεργασία]Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Κατά την διάρκεια του πολέμου στο χωριό μπαίνουν Ελληνικά τμήματα και μετά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο το 1913 παραμένει στην Ελλάδα. Η πρώτη Ελληνική απογραφή του 1913 δείχνει 2.320 κατοίκους, και αυτή το 1920 376 οικογένειες με 1246 κατοίκους. Κατά την περίοδο 1914-1919 19 και μετά το έτος 1919 98 κάτοικοι της Βασιλειάδας μετακινούνται μέσω επίσημης οδού στη Βουλγαρία[21]. Μετά την Ελληνική καταστροφή στον Ελληνικό-Τουρκικό πόλεμο και την συνθήκη ειρήνης της Λωζάννης στο χωριό εγκαταστάθηκαν 33 Ελληνικές οικογένειες προσφύγων από τον Πόντο, συνολικά 112 άτομα. Η απογραφή του 1928 δείχνει 735 κατοίκους, απο τους οποίους 72 πρόσφυγες Έλληνες. Το ίδιο έτος, το χωριό μετονομάστηκε Βασιλειάδα στο όνομα του Μητροπολίτη Βασίλειο Σμύρνης που γεννήθηκε στην Ζαγορίτσανη[22]. Η απογραφή του 1932 δείχνει 180 σλαβόφωνες οικογένειες όλες με ισχυρή Βουλγαρική εθνική συνείδηση. Μυστική έκθεση του αρχηγού της Χωροφυλακής της Φλώρινας τον Απρίλιο του έτους 1940 δείχνει την Βασιλειάδα μαζί με τα χωριά Ξινό Νερό, Βαρικό και Ακρίτα ως ένα από τα χωριά με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σε "Βουλγαροσκεπτόμενους" στην περιοχή[23]. Μετονομάστηκε σε Βασιλειάδα προς τιμήν του Ζαγοριτσανίτη μητροπολίτη Σμύρνης, Βασιλείου[24].
[Επεξεργασία]Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Μετά την ήττα της Ελλάδας απο την Ναζιστική Γερμανία τον Απρίλιο του έτους 1941 στο χωριό δημιουργήθηκε τμήμα του Βουλγαρικού συλλόγου και κάτοικοι της Βασιλειάδας συμμετέχουν ενεργά στην Βουλγαρική παραστρατιωτική οργάνωση Οχράνα (Φρουρά), καθώς στο χωριό δημιουργήθηκε ομάδα της οργάνωσης[25]. Τον Μάιο του έτους 1943 η πολιτοφυλακή του χωριού απώθησε την επίθεση Ελληνικών παραστρατιωτικών οργανώσεων.
Στην έκθεσή της, την 1 Δεκεμβρίου του 1944 ο υποδιοικητής της Αγγλο-Αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής στην περιοχή Καστοριάς και Φλώρινας Patrick Evans μιλά για την ισχυρή Βουλγαρική επιρροή ανάμεσα στους "Μακεδόνες" στα "Προβουλγαρικά χωριά" όπως η Βασιλειάδα, που αποκαλείται από τους κατοίκους της η Μικρή Σόφια[26].
Το έτος 1945 το χωριό έχει 910 σλαβόφωνους όλοι με "οχι Ελληνική Εθνική συνείδηση". Τον Δεκέμβριο του έτους 1945 ξεκίνησε η δίκη 56 κατοίκων της Βασιλειάδας με την κατηγορία της συμμετοχής στην Οχράνα (Φρουρά) και κομιτατζήδικη δράση, οι έξι από αυτούς - Κώστας Μπαλαμπάνης, Βασίλειος Λούζος, Κώστας Καραδήμος, Σπύρος Καραγεωργίου, Νικόλας Σίσκος και Νικόλας Μπάρζος καταδικάστηκαν σε θάνατο ή με ισόβια φυλάκιση, ενω οι υπόλοιποι σε φυλακίση απο 5 μέχρι και 30 έτη.
[Επεξεργασία]Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Κατά τον Εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα πολλοί κάτοικοι υποστηρίζουν τους κομμουνιστές αντάρτες όπως θυμάται κάτοικος του χωριού:
Η Σερβία στέλνει παρτιζάνους στο Βίτσι, κάνει μεγάλη προπαγάνδα. Για μας είτε φυλακή είτε παρτιζάνοι στα βουνά με τους Σερβομάνους κομμουνιστές. Άλλο δρόμο δεν έχουμε. Έτσι λόγω της Σέρβικης πολιτικής καταστράφηκε εντελώς το χωριό, έκανε το κέφι στούς Έλληνες[27].
Στον Εμφύλιο Πόλεμο η Βασιλειάδα δίνει 62 νεκρούς ενώ 242 άνθρωποι μετανάστευσαν. 174 παιδιά απομακρύνθηκαν από το χωριό απο τα κομμουνιστικά τμήματα ως παιδιά πρόσφυγες[28].
Οι απογραφές των ετών 1951, 1961 και 1971 δείχνουν αντίστοιχα 720, 754 και 479 κατοίκους, η δραματική αυτή μείωση οφείλεται κυρίως στη μετανάστευση στο εξωτερικό. Οι απογραφές του 1981 και 1991 δείχνουν 502 και 458 κατοίκους.
[Επεξεργασία]Εισόδεια της Θεοτόκου
Το βασικό αξιοθέατο στην Βασιλειάδα είναι η εκκλησία τα "Εισόδεια της Θεοτόκου". Η εκκλησία είναι ένας μεγάλος ναός - 24 επί 14 μέτρα και βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Χτίστηκε πάνω στα θεμέλια μιας παλαιότερης εκκλησίας και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαΐου του έτους 1861, όπως αποδεικνύεται από την επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα στο νότιο τοίχο. Ο ναός είναι τρίκλητος από τα οποία το αριστερά - το τμήμα των γυναικών - είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο ενώ το δεξιά - στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Στην εκκλησία έχει πολύτιμες εικόνες παλαιότερες του ίδιου του ναού[29].
[Επεξεργασία]Προσωπικότητες
[Επεξεργασία]Γεννημένοι στη Βασιλειάδα
- Βασίλειος Σμύρνης (1835 - 1910), Μητροπολίτης Αγχιάλου και Σμύρνης[30]
- Αθανάς Γιάνκωφ (Анастас Янков) 1857 -1906, Απόστρατος συνταγματάρχης του Βουλγαρικού στρατού που έπαιξε σημαντικό ρόλο για την προετοιμασία της εξέγερσης του Ίλιντεν[31]
- Ντιμιτάρ Μπλαγκόεφ (Димитър Благоев) 1856 -1924, Ιδρυτής του Σοσιαλιαστικού κόμματος στη Βουλγαρία.
- Κούσμαν Στέφωφ (Кузман Стефов) (1875 - 1902), Βουλγαρόφρονας τοπικός ηγέτης, οπλαρχηγός του ΒΜΟΡΟ.
- Ηλίας Παπαναστασίου, Μακεδονομάχος[32][33]
- Κοσμάς Καραμάτσος, Μακεδονομάχος οπλαρχηγός[34][35]
- Ντιμίταρ Σπίρωφ, Βουλγαρόφρονας έμπορος και δημόσιος άνδρας.
- Χρήστος Τσουτσούλης Δημητριάδης, δάσκαλος και Μακεδονομάχος, δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 1899 από τον Λαζάρ Ποπτράικωφ[36]
- Ιβάν Σαπουνάρωφ, Βούλγαρος δάσκαλος και αντάρτης
- Κοσμάς Μυσιρλής, Μακεδονομάχος, δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 1899 από τον Λαζάρ Ποπτράικωφ [37].
- Ελευθέριος Μάντσε (1948 - ), Καναδός πλαστικός χειρουργός
- Αναστάσιος Μισιάκας, Μακεδονομάχος[38]
- Ευάγγελος Γιαννάρης (1916 - 1940), Έλληνας σμηναγός
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)